Taniec wywodzący się z Gujarat (Gudżaratu) stanowi swoistą lekcję historii Indii, którą przyswajamy wsłuchując się ze zrozumieniem w te wspaniałe pieśni.

Taniec Garba to lekcja historii     

Podczas tańca przy gorących rytmach piosenek „Garba” i „Raa” niewielu zdaje sobie sprawę, jak wiele mówią one o ważnych sprawach społecznych, zmianach politycznych a nawet klęskach przeszłości Indii.

 Wszystkie te ballady – „Raa”, „Garba” oraz „Garbi” (dłuższa forma „garby”) miały specyficzny rytm. Np. charakterystyczny takt oraz słowa „garby” „Tapi ni rel” przypomina mieszkańcom obszaru Surtis o powodzi, która miała miejsce na ich ziemiach w 1883 roku. Inna „garba”, napisana przez Krpashankar Vyas, wspomina o pomocy zapewnionej powodzianom przez maklerów miasta Mubai.

Inny przykład to pieśni „Raa”: „Rajsagar Suri Nirvan Raas”, które obrazują XVII-wieczne miasto Ahmedabad wraz z jego przywódcami. Natomiast pieśni „Shantidas Raas” opowiadają historię tego miasta z osiemnastego stulecia, kiedy to pod władczym i surowym panowaniem Peshwa Gaikwad nie ośmielił się tam zakraść żaden złodziej.

 Te i inne przykłady stanowią swoistą lekcję historii Indii, którą przyswajamy wsłuchując się ze zrozumieniem w te wspaniałe pieśni.

 Gudżaradżka tancerka wykonująca taniec garba. Taniec jest prostym, żywiołowym tancem, który tańczy sie po kole.  Rytmiczny dzwięk i przyklaskiwanie wyznacza ruch tancerek.